Gedachte

M’n realiteit staat in een digitaal fotoalbum, m’n mening schijnt niet ter zake te doen en m’n vrije geest zwerft meestal ergens in het verleden rond.
In M’n hoofd is het vaak een chaotische wirwar van gedachten flarden, die soms alleen maar restanten van een serie postnatale depressors blijken te zijn, of speelt die zogenaamd vrije geest van me dan weer eens parten? Een vrije geest die gevangen blijkt te zitten in de plakkerige vliegenval van een opgelegde vrije wil die nooit echt de mijne was. Een vrije wil die, al m’n leven lang, door iedereen en van alle kanten, in allerlei richtingen wordt gestuurd, zodat het “hen” beter uit komt, en ik toch de illusie van een vrije keuze heb.
En tussen alle bedenksels in m’n chaotische brein spoken dan soms ook nog de gedachtes rond uit de jaren van volgend jaar misschien.
Wie was ik eigenlijk toen ik nog kon dromen over “later”, en wie ben ik dan nu? Is er nog iets over van die jongen met al z’n plannen en dromen die ik ooit was, of waren dat, alleen maar de bedenksels van een kind dat wacht op een “als ik later groot ben”, dat langzaam en onopvallend veranderde via “als ik er straks geld voor heb” in, “vroeger toen ik nog gezond was”?
En terwijl ik dit allemaal neer type, Zwerft m’n geest al weer vrij rond door een rotsachtig hoogland waar al deze bedenkingen, helemaal nergens op slaan.