Religie in Libanon
Disclaimer:
Ik ben geen kenner als het om religie gaat maar ik weet dat religie vaak een gevoelige kwestie is. De gegevens in dit deel, heb ik dus gewoon, heel neutraal, van het internet geplukt.
In Libanon worden zeventien verschillende geloofsgemeenschappen officieel erkend. De moslims maken volgens de gegevens van het ‘CIA World factbook’ ongeveer 60% van de bevolking uit, de christenen 39%. De officiële erkenning geldt voor vier religieuze gemeenschappen van de islam, voor de druzen en voor twaalf christelijke kerken.
Moslims
De moslims zijn verdeeld over Soennieten, Sjiieten, Isma'iliten en Alawieten. De soennieten wonen verspreid over het land maar vooral in het noordwesten en het centrum. Zij zouden ongeveer 20% van de bevolking uitmaken. Zij voelen zich verwant aan de Arabieren in de omliggende landen. De sjiieten wonen vooral in het zuiden en het noordoosten van Libanon meer bepaald in de Beekavallei. Er wordt aangenomen dat zij thans 28% van de bevolking uitmaken. De sjiieten onderhouden nauwe banden met hun geloofsgenoten in Iran en zijn vooral internationaal gekend via de door hen opgerichte partij Hizbullah. De alawieten vormen een minderheid. Zij wonen verspreid over het land en konden sinds de Syrische overheersing (jaren 1980) een rol van betekenis spelen daar ook de eerdere Syrische president Hafiz al-Assad en zijn opvolger Bashar al-Assad tot hun geloofsgemeenschap behoren.
Druzen
De Druzen zijn monotheïstisch en geloven dat de leider al-Hakim uit de 10e en 11e eeuw na Christus de goddelijke incarnatie van god is. Ze geloven in een combinatie van filosofieën en overtuigingen uit het christendom, gnosticisme, boeddhisme, hindoeïsme en andere culturen
Zij zijn, geloof ik, ontstaan als een afsplitsing van het sjiitische maar beschouwen zich niet meer als moslims. Zij maken ongeveer 6% van de bevolking uit. Zij wonen vooral het Midden-Libanese Choufgebergte. Enkele voorname families zijn de clans van Jumblatt en Yazbak. De laatste decennia spelen zij via hun Progressieve Socialistische Partij een politieke rol van betekenis.
Christenen
De meerderheid van de christenen behoort tot de Maronitische Kerk. De Maronieten maken 23 à 25% van de bevolking uit. Tengevolge van de emigratie van een groot aantal van hen, gedurende de laatste 60 jaar, is het aantal christenen vergeleken met het aantal moslims voortdurend afgenomen.
De Oosters-orthodoxen, behorend tot het Patriarchaat van Antiochia, zijn in aantal de tweede grootste christelijke groepering en maken 10% van de bevolking uit. Ze worden gevolgd door de Melkitisch katholieken waartoe 4% van de bevolking behoort.
De christelijke gemeenschap in Libanon bestaat verder uit: Armeens orthodoxen, Armeens katholieken, Syrisch orthodoxen, Syrisch katholieken, Nestorianen, Chaldeeuws katholieken,Kopten, Rooms-katholieken en Protestanten. Exacte cijfers over het aantal gelovigen per kerkgemeenschap zijn maar onvolledig beschikbaar.
De christenen wonen vooral in het centrale westelijke deel van het land rondom Beiroet, Deir el-Qamar, Damour, Jounieh, Jbeil, Batroun, Chekka, Zahlé, Zgharta, Marjeyoun, Baabda, en Bchareh, in het Libanongebergte.
Etnische minderheden
Libanon is niet alleen op religieus maar ook op etnisch gebied buitengewoon divers.
Er wonen ongeveer 150.000 Armeniërs die 4% van de bevolking uitmaken en veelal behoren tot de Armeens-christelijke Kerken. Er wonen Koerden die qua religie moslim zijn en behoren tot de soennitische of sjiitische strekking. Er wonen in Libanon zo'n 40.000 Assyriërs; zij hebben een eigen taal en behoren doorgaans tot Oosters-christelijke kerken. Er zijn ook Perzische Libanezen en een kleine groep Joodse Libanezen.
Verspreid over het Libanese grondgebied bestaan Palestijnse vluchtelingenkampen. Deze Palestijnen zijn meestal tijdens de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 naar Libanon gevlucht. Ze hebben in de meeste gevallen geen Libanees paspoort verkregen waardoor zij nog altijd stateloos zijn. In totaal zijn er 12 Palestijnse vluchtelingenkampen met 225.125 inwoners. In heel Libanon wonen 409.714 Palestijnse vluchtelingen. Ongeveer 10% van hen is christelijk en ze behoren voornamelijk tot het Oosters-orthodoxe Patriarchaat van Antiochië
Veel christelijke Libanezen, maar ook sommige niet-christelijke Libanezen zien zichzelf niet als Arabisch maar eerder als afstammelingen van de oude Kananieten en wensen Feniciërs genoemd te worden.